Ik neem gewoon mijn speelgoed mee
Remy is vier als hij uit huis geplaatst wordt. Zijn moeder kan hem niet meer aan. Hij is lastig; gilt, krijst, gehoorzaamt niet. Remy is verstandelijk gehandicapt, maar nèt niet erg genoeg om het reguliere circuit in te gaan. Hem wacht een toekomst van pleeggezinnen, dagopvang, ZMOK-scholen. Remy is gedurende vier jaar gevolgd door filmmaakster Mercedes Stalenhoef. Vanaf het moment dat hij uit huis geplaatst wordt tot - ja, tot. Tot hij wéér in een nieuw pleeggezin zit. Deze keer met hoop op beter.
De woorden van zijn vader vatten het samen.
"Wat vind je van je kamer hiero, Remy? Wel een mooie kamer weer hè?"
Een mooie kamer weer. Hartverscheurend. Kijken. De moeite en je verloren uur waard.
2 opmerkingen:
Wat een supermooie documentaire, dankjewel voor de tip!
Lees het hele blog, pretty good
Een reactie posten