Via het hele alfabet

Als vriendin W van A naar B wil, meandert ze via C,D, Equador en Zimbabwe tot ze B bereikt. Verbaal dan. Voicemailtjes van vriendin W vergen enig geduld. Voordat ze je vertelt dat ze vanavond om zes uur bij je is, hoor je eerst hoe haar dag was, welke schoenen ze aan heeft en wat ze volgende week gaat doen. Heerlijk, soms. Soms ook niet. Vriendin W heeft gewoon teveel gedachten. Gedachten die in haar eigen hoofd naadloos aansluiten, ook al is het maar omdat ze een kleur of een geur of een gevoel delen.

Meestal ben ik een beetje een kerel, wat betreft van A naar B. Ik ga van A naar B, met behulp van eventueel een stratenboek, zonder iemand de weg te willen vragen. Ik ga direct van probleem naar oplossing. Van gevoel naar daad. Van gedachte naar uitvoering. Misschien is dat omdat ik daddy's girl ben. Omdat ik in Delft gestudeerd heb. Omdat ik achteruit kan inparkeren. Misschien kàn ik juist achteruit inparkeren omdàt ik van A naar B denk, zonder tussendoor de stoeprand te raken.

Maar vanavond zei vriendin W: "Het is toch altijd lekker lullen met jou," toen wij afscheid namen na de prei-gehaktschotel en de vele glazen witte wijn. En inderdaad; het is niet alleen lekker lullen met mij, maar ook met vriendin W. Ons gesprek voerde ons van haaienbeten via gefakete orgasmes en eenzaamheid en beoordelingsgesprekken naar de merites van prei-gehaktschotels en oud-hollandsch koken.

Vriendin W heeft patent op wereldreizen qua onderwerpkeuze en ik deed gloedvol met haar mee. Misschien was het de wijn, misschien waren het mijn meisjesachtige blonde extensions. De kleur, geur en het gevoel voerden ons mee naar onderwerpen die we beiden in geen jaren hadden aangesneden. En ik genoot. Ik ging via Equador en Zimbabwe, en ook de Malediven. En genoot.

Het is even afwachten of ik morgen nog achteruit kan inparkeren.