Top Secret dagprogramma

In het midden van niets, ergens in de Noordoostpolder, stond een wachthuisje met slagbomen tussen grote hekken met woeste punten. Ik meldde mij bij het wachthuisje en moest een kopie van mijn rijbewijs inleveren. Ik werd gecheckt: is annemárie een terrorist? Een gevaarlijke linkse gek? Een stiekeme moslimfundamentalist? Heeft ze nog parkeerboetes uitstaan? De twee portiers keken me zo indringend aan dat ik me verdacht ging gedragen; grinniken op rare momenten, van het ene been op het andere wippen.

Een formulier voor mijn neus, waarin stond dat ik mij direct maar dan ook direct moest melden bij mijn contactpersoon. Dat ik onder geen enkele voorwaarde los rond mocht lopen op het terrein. Dat ik niets maar dan ook niets openbaar mocht maken van wat er op het terrein gebeurde, als dat eventueel misschien soort van spannende informatie zou zijn voor linkse danwel rechtse danwel allochtone rakkers. Het formulier moest, mede ondertekend door mijn gastheer, weer ingeleverd worden bij weggaan. Met tijdsvermelding. Ik kreeg een pasje, dat ik DUIDELIJK ZICHTBAAR moest dragen.

De slagbomen gingen voor me open en ik zwaaide verdacht jolig naar de portiers in hun huisje. Ik reed het terrein op, barakken links en rechts, zoeken naar de juiste parkeerplaats. Mijn contactpersoon stond me al op te wachten.

Ik mag dus helemaal niets zeggen over wat ik heb gedaan vandaag, behalve dat ze buiten schaapjes hadden. Schaapjes op een grasveld, in de regen. Ik vond ze er wat mistroostig , welhaast schaapachtig, bij staan. Hun koppies hingen en ze keken een beetje zielig. Zielige dieren vind ik al heel snel enòrm zielig, dus ik had meelij.

Aan de andere kant: misschien waren het bionische superschaapjes die als geheim wapen gefokt worden en met hun commando-training erg goed tegen regen kunnen. Maar dan had ik zelfs niks over de schaapjes mogen zeggen.

Hoort wie klopt daar kind'ren.. is het de AIVD?