Op TV: ik.. zondag ofzo, misschien, ergens in een hoekje

Hanneke Groenteman was mijn idool vroeger. Ik was wild van De Plantage en zat elke zondag aan de buis gekluisterd. Heel vroeger was dat, toen Hanneke nog op tv mocht.

Mijn toenmalige kersverse vriendje scoorde extreme bonuspunten door te regelen dat we een keer bij een opname mochten zijn. Voor aanvang zag ik Hanneke, van een afstandje. Ze was een stuk kleiner dan ik had verwacht. Op de een of andere manier is dat altijd zo met Bekende Nederlanders; Anouk woonde een tijdje terug in Delft en ik struikelde over haar. Bij de videotheek, bij de slijter, bij de bageltent waar ze toen boven woonde. Ze is mini. Ieniemienie heel klein. Met gouden tanden, toen nog.

Hanneke was dus ook kleiner dan verwacht, maar scherp als een scheermes en charmant bovendien. Ik had meerdere outfits aangetrokken voor uiteindelijk een tv-genieke uit te kiezen en ben een halve seconde in beeld geweest. Ik vond dat ik er heel stom uitzag, die halve seconde. Ach, ik was 20. Dan vind je altijd dat je er stom uitziet.

Na de opnames gingen we naar de ouders van kersvers vriendje, in Purmerend. Ouders bezaten een eikenhouten salontafel met bolpoten. Het was de eerste keer dat ik ze ontmoette en het enige dat ik kon denken was 'Mijn god! Die bolpoten!' Ook open-minded was ik nog niet, op mijn twintigste.

Dat was mijn eerste en tot nu toe laatste ervaring met 'opnames bijwonen'. Stom eigenlijk, want het is zo makkelijk. Ik mailde naar NPS Arena: 'twee personen graag.'
Nu ga ik dus zondag naar NPS Arena. En weet je wat ik leuk vind? De bevestigingsmail begint met 'Leuk dat jullie aanwezig zijn bij de opname van NPS Arena op zondag 26 november.' Ik voel me helemaal welkom. Welkom en gewaardeerd.

Nu nog verzinnen wat ik aantrek...