Onverwachte weldaad

Na een dag hard en naar werken een welverdiend rondje eetcafé met collega B. Ik ben zoals je weet het tweede type mens, dus als iemand tijdens de vrijmibo zegt "Goh, heb je eigenlijk al gegeten?" dan roep ik "Daghap doen in eetcafé?!" voor ik erbij stilsta dat ik collega B alleen ken van het rookhok en van vrij heftige politieke discussies. Zijn vader is namelijk lijstduwer van de Partij voor de Dieren. Dan vráág je om problemen, in ons rookhok.

Het blijkt dat collega B nog meer te melden heeft dan "Heb je een vuurtje" en dat het vrij goed in eetcafé vertoeven is met voornoemde collega B. De katten hebben eronder te lijden want eten pas na middernacht, maar Baasje heeft een goeie avond!

Het gesprek ging over ambitie, jongensdromen, vroegste herinneringen, niet-kunnen-skiën, straattheater, goocheltrucs, jazz, vormgeving, jazz en vormgeving, twelve bar blues, hoe-om-te-gaan-met-werknemers, het behouden van bedrijfscultuur, het doorgroeien cq uitgroeien van de mens, observeren en in hokjes plaatsen en wàt nou precies een goeie pianist maakt.

Geheel begeesterd bogen wij ons naar elkaar toe en deelden onze diepste dronkenste gedachten, met de ellebogen op de wankele cafétafel. Wij bietsten de asbak van de buren en observeerden tijdens het diepe dronken gedachten uitwisselen diezelfde buren.

Buren bestonden uit een jongen, een meisje. Nog een meisje. De verhouding was ons niet geheel duidelijk, want als meisje 1 naar het toilet ging waren jongen en meisje 2 aan elkaars lippen gekleefd, in ernstige mate. Als meisje 2 naar toilet ging boog jongen zich diep over cafétafel en leek dingen Uit Te Leggen aan meisje 1. Jongen zat met zijn neus welhaast in de rode krullen van meisje 1. Meisje 1 volhardde in haar uiterst gesloten lichaamshouding (been op stoel en knie tussen haar en jongen gebogen, als een soort schild) maar neigde wel heur haar - zoals men dat zo mooi zegt in boeken van Cissy van Marxveldt - richting jongen zodat jongen er zijn neus in kon steken. Ik zag dat als aanmoediging meisje-éénerzijds. Als meisje 2 terugkwam van toilet, angstten jongen en meisje 1 uiteen, als door een bij gestoken. Meisje 2 zou dat maar gezien hebben, van die neus in die krullen.

En wat het helemáál intrigerend maakte; ze waren alledrie nauwelijks negentien.
Veel te jong voor affaires.
Veel te jong voor intriges.
Veel te jong voor dubbelspel.

Misschien maakten onze oude cynische ogen er meer van dan er daadwerkelijk aan de hand was. Collega B en ik waren het alleen wèl roerend eens dat wij goede observatoren zijn van Het Menselijk Gedragen en dat er wel degelijk Iets Gebeurde.

Nu is de hamvraag... wàt?