Just smile

Achter mij bij het stoplicht stond een man in een heel grote auto. De man veegde met een delicaat gebaar het haar van zijn voorhoofd en checkte zijn kapsel in zijn binnenspiegel. Hij trok met zijn vingers zijn oogleden naar beneden en keek of zijn oogwit mooi wit was. Hij oefende een glimlach die slechts tand was en waaraan zijn ogen niet meededen. De glimlach werd weer uitgeschakeld.

Het stoplicht sprong op groen en achter mij trok hij op: glimlach aan, glimlach uit, glimlach aan, uit, aan, uit, aan, uit. De glimlach oogde steeds geforceerder. Met de glimlach aan deed zijn gezicht me denken aan een doodskop.

Ik vroeg me af waar hij heen reed, waar hij die glimlach voor nodig had. Ik wilde hem door elkaar rammelen en zeggen: je ogen man! Het zit hem in je ogen!

Voor wie zijn glimlach ook bedoeld was: ik hoop van harte dat diegene er niet in getrapt is.