Daar zit ik dan..

...wederom met mijn voet knus op de subwoofer. Ik overdenk de avond. De avond is doorgebracht met een weliswaar sexy maar zeer bemeningde man. Tijdens het inschenken van de koffie kwam de politiek van de Wereldbank langs. Bij het roeren van de suiker hadden we het over het doodknuppelen van zeehondjes. Daarna lopend (in mijn geval krukkend) naar het eetcafé ging het het over biobrandstoffen, palmolieplantages en de politiek van multinationals in de Derde Wereld. Het voorgerecht bracht de do's en don't van gambateelt ter sprake en de salade geitenkaas werd vergezeld van de voor- en nadelen van een religieuze opvoeding en de parallellen tussen de NRA en Al Quaida. Het kopje koffie nuttigden wij met een mix van 'hoe steekt een relatie in elkaar' en 'weet je waar palingen paren?' (ik nu wel; de bermuda-driehoek)

Ik ben bekaf.

Ik ben uitgeput.

Ik ben erachter gekomen dat ik geen meningen heb. Geen meningen die de test van een bemeningde man doorstaan. Ik ben meningsloos. Gelukkig kan ik wel heel lief glimlachen en ontzettend mijn best doen net alsof. Net alsof ik meningen heb.

En bij het afscheid (op de trap, het ging over de VN geloof ik) vertrouwde hij me toe niet van katten te houden. Hij is een hondenmens.

Tssssssk... Heb ik godverdomme al die meningmoeite gedaan voor een hondenmens.