Haagse beesten

"We zijn er bijijijnaaaa, we zijn er bijijijinaaaa," zong ik in mijn beste kind-van-drie-stem. Of mijn beste annemarie-die-met-de-katten-praat-stem. Ze zaten in hun reismandjes. De een op de vloermat voor de passagiersstoel, de ander op de passagiersstoel. Ze mauwden klaaglijk. En aanhoudend. Ze draaiden rondjes, alternerend met hun kont en hun kop tegen de tralies. En mauwden alsof ik ze martelde.

Zo ver is het niet, van mijn huis in Delft naar het nieuwe huis aan de Haagse Prinsegracht. Zo ver is het niet, hemelsbreed. Maar de katten vonden het een kwelling. Ik deed hun deurtjes open en roerde uitnodigend in de grindjes van de nieuwe kattenbak. Ze snuffelden hun weg achter de nieuwe kastjes, op het nieuwe aanrecht, over de nieuwe stoelen. Zo ver is het niet, hemelsbreed. Maar de katten betraden een nieuwe wereld. Met een bus deo en een vochtig doekje liep baasje achter ze aan. Stressdiarree in de twingo, die nu uitgesmeerd werd over de nieuwe eikenhouten Haagse vloer.

B. was er nog niet helemaal over uit: katten in zijn huis. Katten, die geen honden zijn. En dus niet guitig tegen je op springen, maar voor je wegvluchten als je ze aan wilt halen. En die - precies als je er genoeg van hebt, van al die vriendschapspogingen - klaaglijk mauwend aan de slaapkamerdeur krabben. De hele nacht. De godganse lange donkere nacht. Klaaglijk mauwend je uit je slaap houden. Want baasje is daarbinnen. En zij zijn daarbuiten. En dat is niet eerlijk.

Baasje woelde in haar bed en vond hen zielig. Voelde zich schuldig om het kattengekrakeel daar bij die slaapkamerdeur, om drie uur 's nachts. Baasje voelde zich schuldig om de geur van de kattenbak, die nu in de Haagse gang staat. Om de vieze vleesbrokjes die ze naast hun schoteltje op de Haagse eikenhouten vloer deponeren. Om het feit dat B. liever honden heeft, en elke zin begon met "Een hond zou dus nu wèl!" of "Een hond zou dit nooit!"

Baasje kwam thuis, gisteren. Thuis in het nieuwe Haagse huis. En zag twee kattenmandjes, gebroederlijk naast elkaar voor de haard. Vond diverse speelmuizen en -ballen, verspreid door de woonkamer. Trof een degelijk vastgeschroefde krabpaal aan naast de wc-deur.

B. doet zijn best, met de katten. Baasje was ontroerd. Dat katten nooit naast elkaar in kattenmandjes voor de haard willen, maar liever vèr van elkaar verwijderd òfwel op het aanrecht òfwel in de boekenkast willen slapen, dat heb ik hem vanmorgen pas verteld.