Ze hollen de kazen!

Gisteravond kwam Baas G van mijn bijbeunbaan een beterschapswijntje drinken. Dit was een uitmuntende gelegenheid om weer eens stapels kaasjes en toastjes in te slaan en dan net te doen alsof dat wel degelijk een deugdelijke avondmaaltijd vormt. We aten wat, we dronken wat, we praatten wat. Hij ging weg en ik had een bord met heeeeeeel veel kaasjes over. Lekkere kaasjes, vet lekkere kaasjes. Nu heb ik met mijn stomme hoofd dat bord met al die lekkere kaasjes op tafel laten staan. En ik heb dus katten hè.. Vreetkatten. Jatkatten. Rotkatten, bij tijd en wijle.

Vanmorgen stommelde ik uit bed naar beneden, mijzelf vermannend voor wat me ongetwijfeld te wachten stond: kaas in de gordijnen, kaas in de boekenkast, kaas tussen de kussens op de bank, kaas overal behalve op het bord.

Maar nee! Kaas lag op het bord. Kaas zweette een beetje en korstte een beetje maar leek onaangetast. Tot ik kaas omdraaide.. Perfect uitgehold.

Volgens mij heb ik nog steeds Vreetkatten, Jatkatten en Rotkatten, maar SLIM dat ze zijn!