Vriendin M(atik)

Vriendin M en ik zijn vriendinnen sinds we elkaar tegenkwamen op de kunstacademie zo'n twee jaar terug en we op een gegeven moment een etentje planden samen. Het gesprek tijdens het etentje ging over The Horror (The Horror!! Picture Dexter's Lab...) van mannen-met-hangzakken. We waren vermoedelijke-vriendinnen-voor-het-leven want hadden een gelijke visie op mannen-met-hangzakken.

Vriendin M en ik tastten elkaar af via af en toe een etentje en af en toe een drankje en op een gegeven moment ging academie-genoot Sajoscha met zijn bandje Matik meedoen aan de Amsterdamse Popprijs. Lo and behold: ze stonden ineens in de finale in de Melkweg. Vriendin M en ik togen naar de Melkweg. Het was de eerste keer dat we samen UITgingen. UIT met veel andere mensen en veel muziek en je sigaretten bewaren in je cowboylaarzen en moeten betalen voor de plee.

Het ging wonderbaarlijk goed. Vriendin M en ik hebben elkaar de hele avond slechts af en toe gezien, en dan alleen om ervaringen uit te wisselen omtrent de mensen die we tegen waren gekomen. Dat is voor ons beiden de beste manier van UITgaan. Sigaretten in je cowboylaars en wel zien waar je uitkomt die avond.

Zij dronk champagne uit de amsterdamse-popprijs-beker die min-of-meer-klasgenoot Sajoscha had gewonnen met zijn bandje (want ze wonnen de finale, zo hoort dat!) en ik deed geloof ik aan een soort jaren '50 disco met een vriend-van-de-band, ene Boudewijn. Om 7 uur 's ochtends heb ik haar van een of andere kerel afgeplukt die wel interesse in haar had en hebben we onze jassen opgehaald en de laarzen opgehesen. Op de fiets zwierden we naar huis, mannen afschuddend die kopjes thee met ons wilden drinken.

Het was een bonding experience. We hebben elkaar nauwelijks gezien die avond, maar daarin school juist de bonding experience. Samen om 7 uur op de fiets naar haar huis bij het Oosterpark en een kopje thee zetten om samen te drinken en de nacht te ontleden. 's Ochtends (of liever 's middags) opstaan en eieren bakken.

Dat was Het Begin, buiten het Eerste Begin van de mannen-met-hangzakken was ons avondje Matik in de Melkweg het begin van wij-vinden-elkaar-wel-gezellig. Volgens mij althans. Ik weet niet hoe zij erover denkt, want sommige dingen spreek je nou eenmaal niet zo uit.

En nu doet Matik dus het muziekje voor de nieuwe Heineken-commercial. Ik word elke keer als ik die reclame zie teruggeslingerd naar die avond in de Melkweg en de Sugar Factory. Dat Vriendin M en ik Vriendinnen werden, omdat we merkten dat er goed UIT te gaan was met elkaar.

Dat was een mooi moment.