Jannie

Over het algemeen kom ik best frisgewassen en vlekkeloos mijn voordeur uit. Hoe ik dat doe is me een raadsel. Het besnuffelen van shirtjes-die-op-de-grond-lagen (mwah, kan nog best een dag) en het opdiepen van dagcremetjes uit mijn tas-van-gisteren of van onder mijn stapel post is eerder een dagelijks dan een zeldzaam ritueel. Ik ben niet zo opruimerig. Ook niet zo schoonmakerig. Ik ben eerder van het op zondagochtend zuchtend mijn stofzuiger uit mijn berghok trekken, erover struikelen (ook weer een vast ritueel) en een vriendin bellen om in de stad te lunchen. Schoonmaken moet namelijk koste wat het kost vermeden worden.

Nu is het vermijden van schoonmaken niet echt een optie met twee katten. Niet alleen vanwege de hoeveelheden haar die die beesten achterlaten (ik zweer je, ik kan wel 8 katten kneden van de stofbollen die in alle hoeken en gaten liggen), maar ook omdat ze de onhebbelijke gewoonte hebben kipnuggets van mijn bord te jatten en ze vervolgens onder de kast te voetballen. De laatste tijd hebben ze ook een voorliefde voor broccoli die dan àchter de stereo moet. Vraag me niet waarom.

Ik heb dus een besluit genomen. Ik wil een werkster. Ik wil een opgeruimde vrouw met enorme borsten en bloemetjesjurken en een kordate glimlach die met liefde mijn wc poetst. Ze mag Jannie heten. Of Truus. Of Coby. Ik speur dus elk Appie-ophangbord met hoopvolle blik af. Ik wil een Jannie die nooit ziek is, niet stiekem mijn schoenen past en die af en toe een zelfgebakken appeltaart meeneemt. Elke week liefst. Helaas staat dat er nooit bij, van die appeltaart. Ze heten ook nooit Jannie. Noch Truus. Noch Coby.

Nu heb ik echter een Fatsoenlijke Betrouwbare Interieurverzorgster gevonden. Op papier althans. Ik moet haar nog bellen. Zij weet nog niet wat voor hemelhoge hoop ik koester dat zij mijn huishouden structureert, controleert en managet (managedt? managt? beheert!). En daarmee mijn quality of life verhoogt. Dat ze deze stiekeme viezerik verandert in een niet-meer-door-de-wekker-heenslapende, nooit-meer-haar-neus-onder-de-douche-snuitende, zelden-haar-tanden-in-de-auto-poetsende, compleet-in-control-zijnde Volwassen Vrouw.

Alleen ik durf niet.

Mijn huis is te vies.