Spannend

Ik verkeer op een grote roze werkwolk. Na negen weken op mijn kont zitten, eindeloos Dr. Phil kijken, me maatschappelijk van absoluut onnut wanen, ben ik weer aan het werk. Mijn ziekteverzuim over het afgelopen jaar bedraagt 33%. Dit vind ik schaamtevol, maar helaas ben ik dit jaar nu eenmaal breekbaar gebleken. En de verhoogde ziektekostenpremie heb ik er in ieder geval uit.

Ik heb mij er weer in gestort. Laat me horen op vergaderingen, zetel mij met één bil op het bureau van collega's om bij te praten, geniet van mijn langzaam weer volstromende agenda.

Vlak voor ik van de trap viel, was mij Een Groot Project beloofd. Ik had er zin in, voelde me gevleid dat ze het mij toevertrouwden. De zondag na mijn operatie belde ik vanuit het ziekenhuisbed mijn coach en kreunde "en die grote verzekeringsmaatschappij wier naam ik niet mag noemen.. dat gaat nu ook niet door natuurlijk!" Hij zegde toe er een mouw aan te passen.

De mouw is gepast. Mijn Grote Project gaat door. Sterker nog: ik krijg nòg een groot project, en nog één. Projecten die inhoudelijk boeiend zijn en waarmee ik mezelf kan bewijzen. Leuke mensen binnen interessante organisaties die ik mag helpen met hun bedrijfsvoering. Die ik zachtjes en immer charmant duwtjes in de goeie richting mag geven. Ik vind het fijn dat het allemaal mag. Dat het allemaal kan. Dat ik ertoe in staat geacht word.

Laat ik in godsnaam komend jaar heel blijven!