Seksist

Laatst bekeek ik een huis. Met mijn vriendje. Hetgeen niet betekent dat ik dat huis met W ga kopen. Geëmancipeerde vrouw als ik ben, ben ik zeer goed in staat zelf een huis te kopen. Behalve dat het wel handig is als W slimme dingen kan zeggen over de bedrading. Ik was zelfs een tikkie geaffronteerd toen de makelaar vroeg of het huis voor ons samen was of voor mij alleen. Natuurlijk voor mij alleen! Wat denk je wel! Zelfstandige vrouw! Blabla!

Op de stoep wachtten wij tot we naar binnen mochten. Door het raam zag ik een meisje, mijn leeftijd. Ze inspecteerde de vensterbanken. "O, kijk. Een jong stel," zei ik. Om mij meteen daarna de verslikken in mijn eigen seksisme. "Ooohooo!! Hoor je dat?! Ik zei een jong stel, terwijl ik alleen het meisje zag! Misschien is het wel een meisje alleen, net als ik! Wat stom dat ik er vanuit ga dat het wel een stel zal zijn. Alsof een vrouw alleen geen huis koopt. Duh! Jeetje! Ik schrik een beetje van mezelf!"

Gisteren ontmoette ik mijn nieuwe buurvrouw. Zij zat op het dakterras. Ik zat op het dakterras. We keken tegelijk op en schudden handje, langs de schutting.
"Hoe lang wonen jullie hier nu al?" vroeg ik.
"Uuuhm. Ik woon alleen."

Ik schrik heel erg van mezelf!