Plaats Delict Amsterdam

Er zat bloed aan de muur. Op zich passend bij het thema van de expositie, ware het niet dat het op de verkeerde plek aan de muur zat; tussen twee foto's van naakte dames in een grasveld. Misschien was iemand zo opgewonden geraakt dat hij spontaan een bloedneus kreeg. Met een sterke neiging het resultaat aan de muur te vegen.

"Komt u voor Plaats Delict?" vroeg het kassameisje aan de bezoekers voor ons. Ze knikten en werden linea recta naar de juiste zaal gedirigeerd. Blijkbaar zagen wij eruit als bona fide museumbezoekers. Wij mochten namelijk zelf bepalen wat we wilden zien. Allereerst naakte dames. Naakte dikke dames. Onscherpe naakte plassende dames. Naakte dames in een grasveld. Naakte dames met een strandbal. Véél naakte dames. Boven de volgende deuropening stond 'Plaats Delict' aangekondigd. Een zeer divers publiek schaarde zich in kluitjes rond de foto's. Publiek waarvan je dacht: "Deze mensen willen lijken zien."

We deden het museumdansje. Eerst zoek je een foto die je graag wilt bekijken. Vervolgens ga je schuin voor de foto staan, om over de schouder van degene voor je alvast je claim op het kunstwerk te leggen. "Ik ben de volgende!" kijk je dreigend om je heen. Je maakt je zo breed mogelijk. Zodra degene voor je wegneigt, zet je daadkrachtig één voet recht voor de foto. Je leest de uitleg. Kijkt nog eens naar de foto, ditmaal in de context van de uitleg. Intussen word je aan twee kanten van achteren benaderd door hoopvolle potentiële kijkers. Je zoekt om je heen wat de volgende foto moet zijn en draait strategisch de juiste kant op. Twee potentiële kijkers bonken bijna voorhoofd tegen elkaar in hun haast de uitleg te lezen en hun claim op de centrale kijkpositie te leggen.
Soms kan het helpen tegen de stroom in te gaan. De overige museumgasten raken uit hun ritme en zo kun je gebruik maken van verbaasd en geïrriteerd gevallen gaten in de bezoekersdichtheid. Soms mag je een elleboog gebruiken, maar maak daarbij nooit of te nimmer oogcontact. Dit is belangrijk.

We deden het museumdansje. Toen we uitgedanst waren had ik meer lijken gezien dan mij normaal gesproken lief is, op een zondagmiddag. Desondanks kocht ik het boek. Het is namelijk stiekem een vreselijk mooie expositie: Plaats Delict.

N.B. Grote kans dat je je ellebogen moet gebruiken. Maar met beleid!