Welkom

Volgens mij is een receptie een plek waar een glimlachende receptioniste zit, die welwillend je gastheer of -vrouw belt om te vertellen dat het bezoek is gearriveerd. Vervolgens biedt ze je een kopje koffie aan en zegt ze "Koud hè, vandaag. Viel het mee met de files?"

Ik kom in mijn dagelijkse werkende leven aardig wat recepties tegen en dit is een empirisch bewezen ding: receptionistes doen je Welkom voelen.

Vandaag ging het nèt even anders. Ik had me een weg door het ziekenhuis gestap-tikt, omdat ik chronisch slecht ben in ziekenhuis-parkeerbordjes interpreteren en vaak bij de ambulance-ingang eindig. Ik stap-tikte dus het hele ziekenhuis door op zoek naar de centrale receptie. Alle trauma's van mijn eerdere ziekenhuisbezoek kwamen bovendrijven. Ik was wel toe aan een warme verwelkomende glimlach.

De receptionistes hadden een Onderonsje. De een stond met haar jas aan te vertellen over het tuinhuisje van haar zwager, de ander had haar handen om een mok koffie geslagen en knikte elke twee seconden instemmend.
Ik schraapte mij de keel. Ik tikte mij de nagels op de balie. Ik kuchte.
Ze keken verstoord op.
"Wat is er?"
"Ik heb een afspraak met de heer Bakker."
"Blokker?"
"Nee, Bakker. Van ICT."
"ICT?"
"ICT ja."
"Die zitten daarachter. Moet je even de deur uit en dan oversteken en dan rechts links rechts rechts en dan voor de gele klapdeuren de trap op en links links rechts bij de koffieautomaat en dan nog eens vragen."
"Zou u hem misschien even kunnen bellen? Hij had gezegd dat hij me bij de centrale receptie op zou komen halen."
"Bellen?"
"Ja, bellen ja."
Ze keken elkaar aan en rolden met de ogen.
"Doe jij het even? Ik heb mijn jas al aan."
...
"Marcel, er staat hier iets voor je aan de balie."

Iets? Iets? IETS? Er staat hier IETS voor je aan de balie?

Ik heb me zelden zo Welkom gevoeld.