Hoe spontaan!
Tot nu toe heb ik nog niet veel bruiloften meegemaakt. Mijn mensen leven vrijwel allemaal in zonde. In huizen met twee auto's en twee banen en kindertjes, maar toch ècht twee achternamen op het naamplaatje naast de voordeur, dus ernstig in zonde. Vandaag in Utrecht viel me op dat de mooiste panden aan de Oudegracht bewoond werden door twee achternamen. Panden waar de Gispen-stoelen streden om aandacht met de Starck-lampen en de kunst aan de muur. Panden waar wij langs sjokten op zoek naar ergens, iets, in godsnaam het maakt bijna niet meer uit wàt, om te lunchen. We eindigden bij de McDonald's, maar dit terzijde.
Van de bruiloften dìe ik heb meegemaakt was mijn eerste de mooiste. De zon scheen, de dierbaren waren aanwezig, de champagne vloeide. Thomas en Alexandra trouwden op een grasveld onder eeuwenoude eiken. Niet dat ik een bomenknuffelaar ben, maar het was wel mooie symboliek, qua tot de dood ons scheidt. De bruid en -gom zagen er prachtig uit en gingen ZO in elkaar op dat ik meerdere tranen tersluiks moest wegpinken. En dat was zelfs nog pré-narcose. Bovendien was er een leuke bruiloftsfotograaf waar ik af en toe slinks naar lonkte. Het succes van de avond was dat hij mij om een vuurtje vroeg.. Ik ben niet zo doortastend in die dingen.
Ook maakte ik bruiloften mee waar je alleen maar hoopt dat de dag zo snel mogelijk voorbij gaat en de muziek beter wordt, en waar je achter de rug van je hand fluistert naar een medestander 'Wanneer gaat de bar open? In godsnaam?'
In Amerika, en volgens mij nu ook hier - alleen begeef ik mij niet in de juiste kringen om daar ècht iets vanaf te weten - is de wedding planner Hèt Ding. De wedding planner regelt je bloemen, je jurk, het voedsel. Ze regelt op het laatste moment pochets en verbijt haar ergernis over veeleisende bruiden en bemoeizuchtige schoonmoeders. Met een glimlach regelt ze alles voor je. Tot in de puntjes. Wedding planners maken heel wat last minute stress mee en hebben people skills waar je koud van wordt. Precies daarom zijn ze waarschijnlijk een dankbaar onderwerp voor reality tv.
Zojuist op tv een wedding planner die het soort bruiloft organiseerde die mij zou doen smeken dat de bar open gaat. In godsnaam.
"I love the planning, but I love the spontaneity too. Anything can happen," zei de planner, terwijl de bruid de -gom een lik bruidstaartslagroom op zijn neus smeerde.
Hoe spontaan!
1 opmerking:
Een weddingplanner lijkt me echt té erg. Maar wie weet denk ik daar heel anders over op het moment dat ik het huwelijksbootje wil instappen. Of eh.. laat ook maar.
Btw: wat betreft de bordjes: ik denk dat er ook veel getrouwde stellen zijn die beiden hun eigen naam houden. Zou ik in ieder geval wel doen.
Kortom: Leuk stukje!
Een reactie posten