Posters galore

Dit voorjaar was ik op studiereis richting Italië met een clubje zeer visueel ingestelde kunstacademiestudenten. Pretentieuze studenten, bij tijd en wijle. Daarbij sluit ik mezelf absoluut niet uit. Wij becommentarieerden werkelijk ALLES wat we tegenkwamen, van de Villa Rotonda 'Hmm... niet zo indrukwekkend als ik had verwacht' tot de kunstacademie in Milaan 'Wow! Fucking wow!'
We voelden ons als een stelletjes Japanse toeristen: elke dag werden we weer de bus uit gesodemieterd om in 2 uur Verona te mogen 'doen' of in 3 uur Basel.

Toen we op een gegeven moment op een busstation in Vicenza stonden te wachten om weer ingeladen te worden, viel ons op dat alle reclameposters daar er grafisch volkomen anders uitzien dan bij ons. Het deed wat ouderwets aan: letters met schaduw, niets werd visueel aan de fantasie overgelaten. De poster zegt wattie zegt, klaar. En dan ook nog in kleurstellingen waarvoor een grafisch ontwerper in Nederland zich zou verhangen. Kortom: elke tijd en elke regio heeft duidelijk haar eigen grafische cultuur en traditie, die het straatbeeld mede bepaalt. Kleuren, lettertypes; alles is aan mode onderhevig.

Gisteren gespot op het journaal: er is nu een digitale collectie van campagneposters samengesteld door het Documentatiecentrum Nederlandse Politieke Partijen. Èrg leuk om doorheen te bladeren en een vleugje ideologie-van-vroeger mee te pakken, nog afgezien van de grafische leukigheidjes die je af en toe tegenkomt.

Kijk eens wat mooi!