Mijn Goede Naam

"Wat ik gisteren toch heb meegemaakt! Ik was onderweg naar de kroeg..." begon ik mijn verhaal over portemonnees en padvindsters

Grote hilariteit onder de collega's:
"Haha! Waarom had ik al het gevoel dat het iets met de kroeg te maken had?"
"Was je weer eens onderweg naar de kroeg?"
"Hahaha! De eerste stap is erkennen dat je een probleem hebt hè?!"
"Wanneer ben jij NIET onderweg naar de kroeg?"

Volgens mij moet ik mijn tijd gaan investeren in literatuurclubjes, schaakcompetities, quiltgenootschappen en lessen afrikaanse dans.. Mijn Goede Naam hangt ervan af.

Maar verdorie! Ik hou gewoon van de kroeg! De wankele krukken, de haakjes onder de bar om je jas op te hangen, het bittergarnituur, de bierviltjes waar je precies maar dan ook precíes je glas wijn op kan centreren (autistisch, ik weet het), het tegen bekenden opbotsen onderweg naar het toilet, de discussies met vrienden die je al een tijdje niet hebt gesproken, de discussies met vrienden die je elke week ziet, de huiswijn die blaartrekkend is, maar waar je na twee glazen geen erg meer in hebt, het spelletje Pim-Pam-Pet.

Als ze bitterballen gaan serveren bij de literatuurclub zal ik het in overweging nemen.