Jan krijgt een nieuw hartje

Jan krijgt een nieuw hartje. Zijn hartje zit aan de rechterkant in plaats van links. Jan tikt liefkozend rechts op zijn borst en zegt "Ik krijg een nieuw hartje."

Jan heeft het syndroom van Down. Hij is het broertje van mijn lieve vriendin M. Hij kan niet zo goed praten, en als hij praat is het heel hard. Hij woont min of meer zelfstandig en kleedt zich altijd extreem hip. Hij vindt het erg leuk om te winkelen met M. Hij loopt wel eens modeshows en heeft ooit een keer op een freecard gestaan. Daar is hij heel erg trots op. Hij houdt van voetbal.

Een jaar of vijf geleden heeft Jan zijn eerste pacemaker gekregen. M vond dat doodeng. Ze heeft hem begeleid tot in de operatiekamer en vertelde me later dat het was alsof zijn ziel wegvloog, toen hij onder narcose ging. Ze hebben zijn pacemaker rechts geplaatst in plaats van links. Jan is namelijk linkshandig, en hij begrijpt niet zo goed dat hij na die operatie dan beter niet zijn arm op kan tillen. Om risico's te vermijden zit de pacemaker dus rechts. Jan noemt de pacemaker zijn 'hartje'.

En nu moet Jan een nieuw hartje. M is erg ongerust. Hij gaat deze keer niet onder algehele narcose, dus M is bang dat hij teveel mee gaat krijgen van de operatie en dat hij het allemaal niet zal snappen en er bang van wordt. M vindt de gedachte dat er in haar broertje gesneden wordt ronduit verschrikkelijk. Het is natuurlijk ook een riskante operatie.

Toen M Jan belde, vroeg ze hoe hij het vond, die nieuwe operatie.
"Ja, is fijn Miek. Krijg ik een nieuw hartje."
"Vind je het niet een beetje spannend?"
"Nee hoor."
"Ik vind het wel een beetje spannend Jan. Ik ben wel een beetje ongerust."
"Niet ongerust zijn Mieke. Ik krijg een nieuw hartje, dat is fijn. Dan kunnen we weer allemaal leuke dingen doen. Naar voetbal enzo."

Ik duim voor Jan, en voor later weer leuke dingen doen.