De Twingo time-warp

Mijn auto is mijn territorium. Met de verwarming op sauna-stand rijd ik fruitella's kauwend en heel hard meezingend met mijn muziekjes van hot naar her en weer terug. De vloermatten kan je nog nèt ontwaren onder de berg lege flesjes, klantnotities en pakjes peuken. Collega H zei laatst "Ah! Ik dacht al dat je op kantoor was, want ik zag je vuilniswagen staan."

Nu heeft mijn auto een nieuwe feature: haar eigen tijdzone. Met het puntje van mijn tong tussen mijn tanden en gewapend met een uit elkaar gebogen veiligheidsspeld heb ik wel degelijk geprobeerd wintertijd in te voeren, maar tluktnie. Tluktgewoonnie.

Als ik 's ochtends instap denk ik 1 seconde: 'Stress!! Ik ben veel te laat!! O mijn God! Ik moet mijn klant bellen want dat gaat niet goed!' om mijzelf daarna vermanend een tikje tegen het voorhoofd te geven en te denken 'Ah!! Natuurlijk! Stom! Wintertijd!' Vervolgens rijd ik op Tomtom feilloos op tijd naar de klant. Tomtom heeft namelijk wèl heul grote knoppen om wintertijd-dingen mee te doen.

Mijn postduiveninstinct rijdt mij weer naar huis; daar heb ik Tom niet voor nodig. Als ik instap denk ik dus 'Mooi, net na vijven thuis.' Om vervolgens thuis te ontdekken dat het net na vieren is! De avond ligt nog onontgonnen en extra lang voor me!

Ik heb mijzelf al 4 keer een uurtje cadeau gedaan. Elke keer trap ik er weer in. Misschien zegt dat iets over de overtuigingskracht van de Twingo time-warp.
Misschien zegt het iets over het feit dat ik blond ben.